CEEE-E

koşuşturmaca içinde bloğumuzu boşladık. kocaman bir vicdan azabı ile af diliyorum bizi sevenlerden.
değişiklik epey var bizde;
kuzeyim artık sıralıyor(evet hala yürümüyor)emeklemesi bile bizi devirmeye yetti.allah bakıcı teyzemize sabır versin. bunca zamandır kafasında plan yapmış sanırım. her yere bir saldırdı ki sormayın gitsin.fırın,televizyon,vileda sapı,...bir de tuhaf bir inat peydah oldu.ellememesi gerekenler elinden alınınca kendini yere atıyor ve kafa gümmmm...
dişlerimiz tam gaz.
hala geceler uykusuz. birde sahura kalkınca 1 saat burdan, 2 saat şurdan uykulara doyamıyorum.
işyerim ise tam bir felaket:( kocamaaan bir hayal kırıklığı.çalışsan bir türlü, çalışmasan başka türlü 5 bilinmiyenli denklem gibi.
deliler gibi çalılıp, fazla mütevazi olmanın, hiçbir yerde kabul görmediğini, ne kadar full donanım olursan ol,kendini pazarlayamazsan seni kimsenin fark etmediğini HATIRLADIM.
çok şükür ki anne olmak tırnaklarımı yok etmemiş. hala istediğimde can acıtabiliyorum.