anne olma-ma-k

canım annem ve babam benden uzakta yaşıyorlar.görmeye gelmişler bizi,bugün yolcu ettik. sanki kalbim onlarla sökülüp gitti.bu durumda iken daha iyi anlıyorum anne olmak ne demek.
daha minik yavrumun yüzünü göremedim, kokusunu duyamadım ama şimdiden gözümden sakınıyorum onu.onunla ilgili yapılan şakaya bile tahammülüm yok.
her lafına bir karşılık verdiğim,herşeyi ondan daha iyi bildiğimi düşündüğüm annem de böyle seviyor demek beni. ilaç iç-yemek ye gibi telkinlerine "of anne ya" diye başlayan cümleler kurduğum annem beni sevmekten hiç vazgeçmedi.bana karşı hiç yorgun,uykusuz olmadı. en kırgın olduğumuz zamanlarda bile ağlarken "anne" dediğimi farkettiğimde ne çok şaşırmıştım.
artık daha çok ağlıyorum haberlere.hemen anneleri geliyor aklıma mağdurların , şehitlerin.
işte bana öğrettiklerinden birkaçı bunlar minik oğlum.sen de bana "of" diyecekmisin? benden zaman zaman sıkılacakmısın? herşeyi benden çok bildiğini mi düşüneceksin? peki o zaman ben annemin bana yaptığı gibi sabırla bekleyip, hep, her zaman, daima sevgi dolu mu bakacağım yüzüne...