çekirdek

kuzey büyüyor. her gün bir sürprizle uyanıyoruz. artık dönmeye, kendi kendine ritimli sesler çıkarmaya, gıdıklanmaya başladı. annesi sürekli telaşlı bir oraya bir buraya koşturuyor ama neden se hiç zayıflamıyor. çünkü kuzeyin rafine zevkleri olan bir babası var. babası yemeği, arkadan kahvesi, çayı hatta çayın yanında atıştırmalıkları olsun etraf düzenli olsun tırı vırı olmayan bir kanal ya da müzik( mümkünse caz) açık olsun tüm bunlar olurken eşi ve biricik oğlu yanında olsun istiyor. herşey tam olunca da bu müthiş çekirdek aile yiyor,yiyor ve yiyor.



kuzeyim, buçukluğum senin gülmen herşeye bedel annem. uykunda bile özlüyorum seni...