11 Ocak 2009 Pazar

HASRET


Doğduğundan beri ilk kez bitanecik meleğimle 6 saat ayrı kaldık.1 gece önceden beni afakanlar basmaya başlamıştı. sanki 1 haftalık tatile gidecekmişiz gibi bir ton ütü yaptım. çantasını defalarca kontrol ettim. sebze püresini sabah çok erken yola çıkacağımız için geceden hazırladım. hem oğlum hem babası uyuduğu için parmak ucumda sabahın 2.00 sine kadar evin içinde bir oraya bir buraya dolanıp durdum. tam yattım kuzey uyandı.sanılanın aksine emmek için değil.basbayağı uyandı ve 4.00 e kadar benimle boğuştu, daha sonra boğuşması babasıyla devam etti. ve biz neredeyse hiç uyumadan onu babannesine apar topar teslim edip yola koyulduk. bereket cem abimiz kullandı arabamızı. (birara yakışıklı cem abimizi sizinle tanıştırmalıyız. her derde deva gibidir...) o kadar yorgunluğa karşın hiç uyuyamadım yolda. yemin ederim kokusu bile geldi burnuma. aşık olduğum küçük şehire gidip geldik hızlıca.

gözlerimle içtim sokaklarını.her köşesinde çocukluk yazlarımın anıları canlandı. benim gibi asker çocuğu olanlar bir yere aşık olmak ne demektir iyi anlarlar."nerelisin?" sorusu bizim için en zor sorudur. tatillerde gidilen şehirler arasından ait olmak istediğimiz yerleri kendimiz seçeriz.hayatı uzun yıllar aynı yerde geçenleri kıskanırız.benim seçimim hiç yaşamadığım ama en sevdiklerimin yaşadığı,uzun sohbetli kalabalık sofraların kurulduğu burdurum oldu ve sevdiklerim artık hayatta olmasa da hep öyle kaldı.

oğlum babaannesini hiç üzmemiş.ama kucağından da inmemiş.gece nöbetine karşın pek de uyumamış.geldiğimizde yüzüme hiç bakmadı diyebilirim.zaman geçti kuzeyim yumuşadı doya doya hasret giderdik. dilek tutarken sağlık, huzur , para yanında hep iş diliyorum kendim için. o zaman nasıl ayrı kalacağız.hep böyle küs küs mü bakacak yüzüme.of ya of . bu ne yaman çelişki...

eve gelince alıştığı ortamı bulunca erkenden yattı ve ilk defa sabaha kadar uyudu.tabii bizde iyice dinlendik.

bu arada kuzey artık;

* elimdeki kaşığı eline almaya çalışıyor, alırsa ağzına götürebiliyor(kendince ve uzun yoldan)

* derin uykudayken kucağımdan yatağına koyunca gözünü açıp etrafı ve kimin kucağında olduğunu kontrol edip tekrar uykuya geçiyor.

*ayak baş parmaklarını emiyor!

*heyecanlanıyor(fotoğraflarda ki gibi)

*çocukları ve esmer insanları ayrı bir seviyor.

*kurabiye kavanozu dahil herşeyi ısırıyor 2 minik dişiyle.

3 yorum:

Melek Duru'nun annesi dedi ki...

merhabalar öncelikle bloglar arası dolaşırken rastladım kuzey'e...maşallah dünya tatlısı bir delikanlı.Allah bağışlasın

bu arada benim de eşim asker ve kızım heep ayrı babasından görevlerden dolayı,tam babasına alışıyor yeni bir görev çıkıyor yine unutuyor yani zorluklarını bizde yaşıyoruz...

sevgiler
görüşmek dileğiyle

megoleman dedi ki...

hoşgeldiniz bloğumuza.yazılanları okuyanların çoğalması oğlumu ve beni çok mutlu ediyor.

Mon Petit Chou dedi ki...

ne zandır yazmaya niyetlendiysem iki minik el hemen klavyenin üstünde bitiyor. şimdi uyurken hemen sizi bir ziyaret edeyim dedim. maşallah çok tatlı Kuzey bebek. Allah bağışlasın. artık bundan sonra bizde takipdeyiz.