bebekler

kuzey yataktan düştü. geçmiş dönemin en ızdırap verici olayı bu olduğu için öyle süslü cümleler kurmadan DAN diye yazmak en doğrusu bence...
kuzey çok ağladı annesi de...
kuzey korktu annesi de...
annesi telefonlara sarıldı, her zaman bulduğu babasını o gün bulamadı. paniğe kapıldı.amcasıyla acil servise gidildi. "bişey olmaz çocuktur" diyen dr. u öldürme düşünceleri geçti kafasından. merdivenlerde, yavaştan elinde kahve ile yürüyen hemşireleri aşağıya itmeyi düşündü. pijamalarla sokaklarda olduğu için garip bakanları da yumruklamayı...
bi dolu pişmanlık ve suçluluk duygusu,binlerce özür kuzeyden.
başka bir bebeğe takıldı sonra aklı.salih bebek anlatmak istediğim
annesi 13 yıl bekledi onu ve ikiz kardeşini."bir çocuğumuz olsun yeter" diyen 100 lerce insanın bir araya geldiği yerden tanıdım onu. aylarca hazırlıklarımızı, korkularımızı, dualarımızı paylaştık.sonra kuzey geldi,ecrin geldi,emir geldi, bebekler tek tek anneleriyle buluştular salih ve ikizi erken gelmeye karar verdiler. aksilikler yakalarını bırakmadı. salih bugün 5 aylık ve gözleri görmüyor. annesi tüm hayallerini hatta diğer bebeğini bile cebinde taşıyıp onun için koşturuyor. yetmiyor, yetemiyor. HERKESİN YARDIMINI BEKLİYORLAR.