bize dair

oğlum,minik meleğim ilk yazı sana olsun.
ne çok bekledim seni.babanı tanıdığım ilk günden beri hep "ona benzeyen bir oğlum olsa nasıl olurdu? " diye düşündüm.bizimle olduğunun müjdesinin geldiği ilk gün mini bayramdı yaşadığımız.babannen ağladı,baban hep güldü etrafa,anneannen ise "biliyordum ben zaten" dedi-sağlıkçı ya hemen belli edecek:)-ben mi? ben dondum.ne güldüm ne ağladım.sadece çok korktum.hala korkuyorum.ya sana iyi bakamazsam? ya çok mutlu olursam ve nazar değerse?
ben böyleyim annecim.hayata karşı hep gardını alarak yaşamak isteyenlerden.iş yaşamında,arkadaşlıklarda faydası dokundu bu duruşumun ama....
biliyorum bu farklı bir durum.sen ne zaman bizden uzak olursan-ne kadar hazırlıklı olursam olayım-o zaman çırpınırım, ağlarım, yıkılırım, sorgularım, suçlarım sonra ........
bizi bırakma anneciğim.seni çok seviyoruz.